สร้างห้องสมุดให้น้อง กับค่ายไออุ่น ครั้งที่ 13
ปิดท้ายในเดือนสุดท้ายของปี 2018 ด้วยการออกค่ายอาสา ครั้งนี้เราไปกับขบวน #ไออุ่น13 ในเย็นวันที่ 6 ธ.ค.เดินทางจากกรุงเทพฯด้วยรถบัส เราทำความรู้จักชื่อกันอย่างคร่าวๆ แล้วฟังแผนการของแต่ละวันก่อนหลับบนรถในค่ำคืนนั้น พอ6โมงเช้าของวันที่ 7 ธ.ค. รถบัสก็ได้มาถึงอำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ เหล่าอาสาทำล้างหน้าแปรงฟันแล้วทำการย้ายสัมภาระ ขึ้นรถสองแถวคันละ 8-10 คน เพื่อเดินทางไปสู่โรงเรียนบ้านสบแม่รวม ที่แม่แจ่ม
ค่ายไออุ่น พี่ให้น้อง ครั้งที่ 13
ระยะทางไม่คดเคี้ยวมาก มีถนนลาดยางช่วงแรก จากนั้นจะเป็นทางดินลูกรังฝุ่นตลบตลอดทาง ต้องใส่เสื้อกันลม หน้ากาก แว่นตา หมวกเอาไว้ เพราะไม่เช่นนั้น หมดสภาพแน่ๆค่ะ
ประมาณช่วงบ่าย 2-3 โมง เราก็ได้เดินทางมาถึงโรงเรียนบ้านสบแม่รวมกันเรียบร้อย ลงจากรถมีผมหงอกบ้าง สบัดเสื้อกันลมที่ฝุ่นฟุ้งกระจาย จากนั้น หิ้วสัมภาระ ขนของตัวเองและของที่นำมาให้น้องๆ เข้าโรงเรียน ซึ่งทางเข้าโรงเรียนต้องบอกว่า ไม่เมารถมา ก็ต้องเมาตรงนี้แหละค่ะ เพราะทางเข้าโรงเรียนเป็นสะพานแขวนประมาณ 50 เมตร ด้านล่างของสะพานคือแม่น้ำ2สายที่ไหลมารวมกัน จึงเป็นที่มาของสบแม่รวมนั่นเอง
เนื่องจากตอนนี้พวกเราเข้ามาก็ต้องเซอไพรซ์เพราะว่าอดเจอเด็กๆในวันแรก เพราะโรงเรียนมีจัดกิจกรรมกับทางตำบล เด็กๆไปงานแข่งกีฬากันหมด เหล่าอาสาก็ได้ทำการสำรวจพื้นที่ จัดเตรียมของ โดยอาสาจะแบ่งเป็น ฝ่ายวิทยากร ฝ่ายสันทนาการ ฝ่ายสวัสดิการ และดรีมทีม(เหล่าช่างนั่นเองค่ะ) สำหรับที่พักนั้นพวกเรานอนกันที่ห้องเรียนของเด็กๆ
ช่วงมื้อเย็นวันนี้คุณครูทรายได้นำพวกเราไปทานอาหารกับชาวบ้านละแวกโรงเรียน ซึ่งมารอรับพวกเราทั้งหมด 11 หลัง เหล่าอาสาก็จัดกลุ่มกันไปทานอาหาร (กลุ่มเดียวกับที่นั่งรถสองแถวมาด้วยกัน) ซึ่งแต่ละหลังก็อาจจะได้ทานอาหารไม่เหมือนกัน ลุ้นกันว่าชาวบ้านจะทำอะไรทานน้า
วิถีชาวบ้านปกาเกอะญอ
เราได้รู้จักคำว่า โอ-โมะ-โช-เปอ ที่แปลว่า’สวัสดี’ ของชาวปกาเกอะญอ ค่ำแล้วที่นี่ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ต ชาวบ้านจะใช้ไฟคาดหัวเอาค่ะ สะดวกดี ผักที่นำมาประกอบอาหารปลูกเองและเก็บจากป่า ชาวบ้านที่นี่จะเลี้ยงหมู ปลูกข้าว ข้าวโพด แต่ในหน้านี้ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะทอผ้า บ้านที่เราไปทานมีสามี-ภรรยาอยู่กัน2ท่านค่ะ ลูกๆได้แยกย้ายไปเรียนในตัวเมืองกันแล้ว อาหารมื้อนี้ที่เราทานด้วยกันมีคล้ายๆใบเหลียงผัดไข่ มีคล้ายๆแกงเลียง(ชื่อเรียกจำไม่ได้เลยค่ะ) ใส่แตงที่อร่อยมากๆ คล้ายๆแตงล้านแต่ลูกใหญ่เหมือนฟัก และก็มีนำปลากระป๋องไปประกอบอาหารด้วย หลังจากทานเสร็จเราก็ลาชาวบ้านพร้อมกับบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเรามีจัดงานวิ่งนะ อย่าลืมมาวิ่งด้วยกัน ^^
ถึงเวลาอาบน้ำเหล่าอาสาก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำตามจุดต่างๆ ในคืนนั้นพวกเราก็มาแชร์กันว่าได้เจอ ได้ทานอะไรกันมาบ้าง
หมู่บ้านชาวปกาเกอะญอ
เช้าวันต่อมาในวันที่ 8 ธ.ค. เรามีกิจกรรมกับเด็กๆคืองานวิ่ง ไออุ่นฟัน รันเทรล ระยะทาง 5 กิโลเมตร พี่ๆไออุ่นกับน้องๆพร้อมกันลงทะเบียนกันที่โรงเรียน แล้ววิ่งไปยังจุดกลับตัวแล้วกลับมาที่โรงเรียนบ้านสบแม่รวมเพื่อรับเหรียญและรางวัลกันค่ะ จากนั้นน้องๆก็จะแยกย้ายกันไปทำกิจกรรมตามฐานต่างๆของพี่ๆไออุ่น
บรรยากาศตอนเช้าในขุนเขา
ไออุ่น ฟัน รันเทรล ใครเข้าเส้นชัยที่ 1-3 ในแต่ละชั้นก็มารับรางวัลกันไปเลย (พี่สไปเดอร์แมนก็มาวิ่งด้วยน้า)
มาถึงห้องสมุดของชาวสบแม่รวม ที่พี่ๆไออุ่น13 ร่วมมือกับท่านผอ.โรงเรียนสร้างจนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เหล่าดรีมทีมที่ครั้งนี้ได้ช่วยกันทาสีเก็บความเรียบร้อยต่างๆ รวมถึงทั้งทีมงานเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ที่อาจจะเจอปัญหากันมาบ้าง แต่ก็ผ่านกันมาได้ เพราะพวกเรามีจุดมุ่งหมายเดียวกัน ก็คือเพื่อน้องๆนั่นไง
ผนังด้านล่างเลียนแบบเป็นสไตล์ลอฟ
ห้องสมุดที่ชาวไออุ่น13 ร่วมสร้าง ด้านในเดินไฟ และเอาหนังสือกับสื่อการเรียนรู้มาลงเรียบร้อย
กิจกรรมต้นไม้ของพ่อและการแสดงโตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
หลังเคารพธงชาติในเช้าวันสุดท้ายอาสาทำพิธีมอบของให้กับโรงเรียนบ้านสบแม่รวมและโรงเรียนใกล้เคียงที่ผอ.นำเด็กๆมาสมทบร่วมกิจกรรมกันค่ะ รวมแล้วเด็กๆร้อยกว่าคนเลย และเหล่าอาสาก็ได้เป็นตัวแทนมอบทุนการศึกษาให้กับเด็กๆ จากนั้นส่งมอบห้องสมุดกันแล้วก็เดินทางกลับกรุงเทพฯ
ค่ายไออุ่น13 ที่โรงเรียนบ้านสบแม่รวม เชียงใหม่
เนื่องจากว่าตอนที่เหล่าอาสาที่มาสำรวจเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะทำค่ายเมื่อช่วงกลางปี มีอีกหนึ่งโรงเรียนที่น้องๆน่าจะได้รับการช่วยเหลือเช่นกัน เมื่อเดินทางออกมาถึงจอมทองอาสาส่วนหนึ่งจึงได้แยกกันเพื่อเดินทางต่อไปยังโรงเรียนบ้านฟักทอง ที่ตำบลแม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่องสอน ครั้งนี้คุณครูใหญ่(หรือผอ.)โรงเรียนบ้านฟักทองได้มารับพวกเราด้วยตัวเอง เส้นทางไปยังแม่ลาน้อยทรหดกว่าแม่แจ่มเยอะ ผอ.ได้นำรถกะบะโฟร์วีลมารับพวกเราค่ะ
โรงเรียนบ้านฟักทอง
ตกเย็นก็ถึงรร.บ้านฟักทองกันแล้ว ลงจากรถมาก็ประทับใจกับเจ้าถิ่นที่พากันมาต้อนรับจริงๆ (ใครที่ไม่ชอบสุนัขอาจจะหลงรักก็ได้น้า) สุนัขที่นี่รับแขกดีมาก ยิ้มแย้ม โบกหาง เริงร่า พวกมันดีใจมากที่มีคนมาเยี่ยมโรงเรียน
ถึงแม้จะอยู่ไกลภายในเขา แต่ที่นี่ก็พอยังมีสัญญาณอินเทอร์เน็ตด้วยน้า
แผนที่ตั้งโรงเรียนในอำเภอแม่ลาน้อย
ดูจากแผนที่อำเภอแล้ว นอกจากโรงเรียนบ้านฟักทองแล้วก็ยังมีโรงเรียนอื่นๆอีกเยอะเลย ที่น่าจะรอให้พวกเราออกไปค้นหา ไปเยือนเด็กๆและรอการพัฒนาปรับปรุงให้ดีขึ้นจากเดิม
เย็นวันนี้มีเด็กๆส่วนหนึ่งรออยู่ทีโรงเรียนด้วย เด็กๆมีสัมมาคารวะ น่ารักมากจริงๆ พวกเราตัวแทนอาสาเริ่มทำกิจกรรมแรกโดยให้เด็กๆลองเขียนชื่อตามป้ายที่เป็นนามของผู้บริจาคเงินและสิ่งของกับค่ายไออุ่น13ครั้งนี้ แจกสีและกระดาษและจับฉลากว่าจะได้ชื่อใคร ซึ่งมีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ใครเขียนเสร็จก็เลือกรางวัลกันไปเลย (เด็กๆที่นี่ชอบตุ๊กตากันมาก ^^) จากนั้นก็แจกขนมกันนิดหน่อยแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน ไว้เจอกันพรุ่งนี้เช้าจ้าเด็กๆ
ส่วนมื้อเย็นวันนี้เป็นเกียรติมากที่ผอ.โรงเรียนบ้านฟักทองลงมือทำกับข้าวเองให้พวกเราทาน ว่าแล้วก็เข้าครัวเป็นลูกไม้ลูกมือช่วยกันทำอาหารค่ะ มีปลาเผา (ซื้อปลามาจากทางขึ้นมายังโรงเรียน) น้ำพริกอ่อง ไข่เจียว ผักสด ขอบอกว่าน้ำพริกอ่องนั้นเด็ดมากจริงๆ
เช้าวันถัดมาพวกเราออกไปเดินสำรวจหมู่บ้านดูเส้นทางที่เด็กๆเดินทางมายังโรงเรียน ที่นี่บรรยากาศดี ชาวบ้านเลี้ยงหมู ปลูกหอม ฯลฯ เด็กๆรักใคร่กลมเกลียวดูแลกันดีมาก พี่ดูแลน้อง น้องจูงมือพี่ ประทับใจความน่ารักนี้จริงๆค่ะ
เด็กๆเดินทางไปโรงเรียนตอนเช้า
ใส่ชุดท้องถิ่นด้วย
หอมแดงที่ชาวบ้านตากไว้
จากนั้นเมื่อเด็กๆมากันครบเราก็เริ่มทำกิจกรรมกันเลย เพราะวันนี้เด็กๆมีชั้นเรียนด้วย พี่ๆอาสาไออุ่นก็ให้น้องๆเข้าแถวตามชั้นกลางสนามกันเลย แจกกระเป๋าเตรียมใส่ของจากนั้นผลัดกันเลือกของเล่นของใช้ที่ตัวเองชอบคนละ1ชิ้นโดยให้น้องเล็กสุดเลือกก่อน จากนั้นรอบสองค่อยสลับให้พี่ชั้นโตเลือกก่อนบ้าง แล้วแจกขนม นมกัน สุดท้ายก็ถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึก
เย้
ขอบคุณพี่ๆที่มอบความสุขให้กับพวกหนูครับ/ค่ะ
ดูเด็กๆตั้งใจฟังคำสั่งมากเลย
คณะไออุ่น13 ได้ทำการส่งมอบของเล่นให้กับเด็กๆโรงเรียนบ้านฟักทอง ซึ่งของเดิมนั้นผุเก่าแล้ว เห็นภาพนี้ที่เด็กๆได้เล่นของเล่นใหม่กันอย่างมีความสุขแล้ว ทำให้พี่ๆอดยิ้มไม่ได้
เมื่อเสร็จกิจกรรมเด็กๆก็ได้เวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ และเราก็ได้ทันสังเกตเห็นว่าทุกเช้าก่อนแยกย้ายแถวเข้าห้องเรียนเด็กๆจะต้องสวัสดีพี่ชั้นโตกว่า พี่ชั้นโตกว่าก็ตอบสวัสดีน้อง ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่น่ารักมากรู้เลยว่าทำไมเด็กๆที่นี่ถึงมีสัมมาคารวะกันมาก
แอบดูน้องๆแกะของเล่นที่ได้ออกมาแบ่งกันเล่น
ปิดท้ายด้วยมื้อเช้าจากท่านผอ.ก่อนส่งพวกเราไออุ่น13เดินทางกลับ 🙂
